ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
سۆيگۈ يانغىن
تەلۋە ساداقەت
كۈتۈشلەردىن چەكسىز ھالسىرىغان
قەلب قۇلۇپنىڭ تومۇرى چېگىشكە
ماماتقا يېقىن تۇنجى مۇھەببەت!
ئۇچراشقان ئوتلۇق كۆزلەر
ئەركى بىلەن باقالمايدۇ
مۇرات يولىدا ئاشىق دۈم يېتىپ يىغلايدۇ…
مەشۇق ھىجران دوقمۇشىدا تەنھا
خىيالىدا سۆيگىنىنى ئويلايدۇ …
يەنە قانچە كېچىنىڭ ئۆتىشىنى ـ
ئۈنسىز سانايدۇ…
مۇھەببەت ھەر باشقا سېھرىگەر
ئۇ كونا يولىدا شۇنداق قاترايدۇ!
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
(ياشلىق خاتىرەمدىن)
مەۋھۇمدۇر بۇ دۇنيا مەۋھۇم بۇ قەلبىم،
مەۋھۇملۇق ۋۇجۇدۇمدا قىلار غەلىيان!
سەھەردە چۈشۈمگە بىر مەۋھۇم جانان …
كەلدى كۆڭۈل تۆرىگە بولۇپ مېھمان!
ھەر چېتى مەۋھۇملۇققا تولغان بۇ جاھان،
گاھى تۇيىمەن ئۆزۈمنى مەۋھۇم بىر ئىنسان.
يىللار كەتتى خەتلىرىڭ ئەىسلىمە بولۇپ،
كۆرمىدىم ئەمما گۈلۇم سېنى ھېچ زامان!
بولدۇڭ سەن سىردىشىم دىلىمغا ھەمراھ –
غېرىبلىق يىراقتا جاندىن ئۆتكەندە.
تۇرسىمۇ دېڭىز- ئوكيان بىزنى ئايرىپ –
كۈتكۈزەر تەشنالىق ھىجران يەتكەندە!
كىردىڭ چۈشۈمگە جانان، ئۇڭۇمدىن غايىب،
بىلمىدىم قاچان بولدۇڭ ماڭا ھۆكۈمران.
ياشىدىڭ خىيالىمدا كېچە ۋە كۈندۈز،
تولدۇرۇپ سېغىنىشنى يۈرەككە ھامان!
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
ئۆمۈرى قىسقا ھاياتنىڭ ئۆتۈۋېرىدۇ،
يىللار ئالدىراش قوغلۇشۇپ كېتىۋېرىدۇ.
سەن توغرا ياكى خاتا ھامىنى بىر كۈن،
ئەل تارازىسى ھەممىگە جاۋاپ بېرىدۇ.
ھەيرانمەن ئارىمىزدىكى ئادەملەردىن،
سۇخەنگە كۆڭلى مەپتۇن نادانلاردىن.
ئېتەلمەس پەرق ئۆزىنى ۋە ئۆزگىلەردىن،
قەلبى نابۇت، روھى قۇل زەئىپلەردىن.
ئىتلار قاۋىغان، قاۋىدى، قاۋاۋېرىدۇ.
يوق پەرۋايىم، يولۇمدا مېڭىۋېرىمەن.
يولۇچى بۈيۈك كارۋانغا قوشۇلغان –
بارسا كەلمەس بۇ سەپتە كېتىۋېرىمەن…
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
كۈن پارلىماستا
مەھەللىنى قىزىل رەڭدە بويىغان قۇياش –
كۆك ئاسماننى قىزارتقان.
ئاخشام بالدۇر چاقنىغان چولپان…
قەيەرگىدۇ يوقىغان.
تىنماس ھايات قۇتراتقۇسى
مەن نىمكەش ئالدىراش
جان باقماققا شەھەرگە قاتىرىغا.
پويىز بېكىتىگە قاراپ چاپقان…
كۆڭلى سۇنۇق كېچە ئۇيقۇسى
غايىپ ئاخشام يۇلتۇزى
پويىز ۋاگونىدا مەن بىللە تەڭ مۈگدىگەن.
كۆزۈمدە ئۇيۇپ قالغىنى پەقەت –
بىر تامچە ھەسىرەت يېشى!
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
ئالتۇن كەچ كۈز ـ
گۈزەللىك ئاتا قىلغان ـ
تەبىئەت ئۆزىدىن تويۇنغان بىر ۋاق.
ياز ئاپتىپىدا كۆيۈپ كەتكەن ـ
دەرەخ ئۇستىدە سۇلغۇن….
سارغايغان يۇپۇرماق.
يېشىللىقتىن ئەسىر قالمىغان ـ
ئىسمى ئۇنىڭ خازانغا
ئايلانغان
ئىسسىق ھارارىتى تامان سوۋۇغان،
باھار گۈللىرى توزىغان….
بۇ يۇپۇرماق!
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
شېئىرنى ئاڭلاش: Aq_qagha_qara_qagha.mp3
( بىر شائىرەنىڭ شېئرنى ئوقۇغاندىن كېيىن)
قارا قاغا-
ئاق قاغا ۋە نامەلۇم قاغا…
ياشىغان ماكانىمغا كەل!
يېنىشىڭدا ئېلىپ كەت –
يۇلغۇنلۇققا كۆمۈۋەت
سەن تۆنۈگۈن ئوغرىلىغان –
تۇخۇم ئەمەس –
ئىسمى ئۇنىڭ ھەسىرەت!
نازۇك بىر دىل-
چولپان بىلەن تەڭ ئۆلىدۇ
كۈن پېتىشتا كۈلىدۇ.
كېچىسى تىنجىماس
كونا خاماندا شامالجان
داپ ئۇسۇلىغا
سۆيگىنىنى كۈتىدۇ!
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
شېئىرنى ئاڭلاش: Yene_bahar_keldi.mp3
ئۈزاق كۈتۈشلەردىن
توڭى ئېرىگەن ئەگىزلەردىن
غازاڭ ئۈچۈرتقان شاماللاردىن
ئېزگۈ تۇيغۇم ئېيتىدۇ
يەنە باھار كەلدى…
ئاخشام قىروۋ قونغان ـ
ياش تامچىيدىغان كىرپىكلەردىن
سەھەر چىققان سېرىق ئاپتاپتىن
بالدۇر ئېچىلغان باغچامدىكى
ئالا ـ چىپا چېچەكتىن
ھېجىران ئوقى خەستە قىلغان يۈرەكتىن
يىل بېشى نورۇزغا
قارا قىش تامان ئۈششۈگەن ئۈمىد
ئېرىپ كېتىشكە
يەنە كېلىپ قوشۇلدى.
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
ئەسەرنى بىۋاستە ئاڭلاش: Qizil_quyash.mp3
مۇئەللەقتە قىزىل قۇياش –
كېچىچە غايىپ ئەرۋاھلار قېنىنى ئىچىپ
قاندەك قىزىرىپ سەھەردە چىقىدۇ…
كۈن چۈشكە قىيسايغاندا
يۈزىدىن ئوتلۇق تەبەسسۇم تۆكىدۇ.
پېشىنگە ياندىشىپ –
مۈكچەيگەن مەسچىت ئۆگزىسىدە
قېرى مەزىن ئەزان توۋلىغاندا
يالغۇز توغراق مەھەللىسىدە كاۋاپ بولۇپ
كۆيۈپ ھالىدىن كەتكەن قۇياش –
ئۇستىگە تومۇزنىڭ تونىنى كىيىدۇ!
گۈگۈم بىلەن تەڭلا ئىتلار قاۋاشقا –
توخۇلار چىللاشقا باشلىغاندا
قۇم باسقان ئەلنىڭ بۇ ئاسمىنىدا
تۈن كېچىسىدە ئاي – يۇلتۇز قايتا پارلىغاندا
شەرىق ۋە مەغرىبتە ئوخشاش بىر قۇياش
تەڭلا قان رەڭدە قىزارتىپ يۈزلىرىنى
تەبىئەتكە كەچۈرگىسىز ئاسىيلىق قىلىپ بولۇپ
ئاستا ئاستا ئۇۋىسىغا چۆكىدۇ…
تەبىئەتنىڭ گۇناھقا تولغان يەنە بىر بېتى پۈتىدۇ….
شۇڭا ئۇنىڭ تارخىمۇ ئادەملەرنىڭكىگە ئوخشاپ كېتىدۇ!
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
ئاق بۇلۇتلار سەيلىگاھ جىلغا بېشىدا،
ئاقار دەريا شوخلۇق بىلەن، ياقىسىدا مەن.
قارا دېڭىز شامىلى كېلەر تاغلار ئارا،
مەن غەۋۋاس، بۈگۈن تامان بېلىق تۇتىمەن…
قىيسايغان قۇياش ئاتەشلىك تەپتى بىلەن،
قىيا تاشلار سۆيۈلمەكتە شاۋقۇن بىلەن.
خىيال چىگىش ھاياتنىڭ ھىممىتى بىلەن…
چۈشتى بېلىق تورغىمۇ، پەريادى بىلەن!
كاۋاپ ئوتى كۆيمەكتە يالقۇنى بىلەن،
بېلىقلار جان قايغۇسىدا ۋەھىم بىلەن.
ئېيتتىم دوستۇمغا بۇ ئاجايىپ قىسمەتنى-
”نېمە دەر بولسا بېلىق- ئۆز تىلى بىلەن؟!“
بىر توپ كېپىنەك ئۇچۇپ ئۆتتى قېشىمدىن-
يەنە بىر ھەرە غىڭشىپ قۇلاق تۈۋىمدىن.
مىسكىنسىز ھايات ئەسلى بولسا مۇھەببەت،
سۆيۇلسە تەبئەتمۇ ئالەمچە بىزدىن.
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
شېئىرنى بىۋاستە ئاڭلاش : Qomushluq.mp3
شېئىرنى كۈندۇزئاي ھامۇت ئوقۇدى
كۈلرەڭ تۇمان دېڭىز سۆيگەن
زېمىننىڭ ئاخىرقى چېتىدە
بەش كۈندە بىر كۈن چىقىدىغان يېرىدە
ئاتلانتىك ئوكياننىڭ ئەڭ غەربىدە
دېڭىزدىن ئەڭ ئۇزاق ئەلگە ئوخشاش –
نوزۇگۈم مۆكۈنگەن قومۇشلۇق بار.
رىملىقلارنىڭ قىلىچىدا
ناپائىلۇن زەمبېركىدە
دەريالىرى قانغا لىق تولۇپ ئاققان
ھىتلېرنىڭ بومبىسىدا
كېچىدە ئۆيلىرى مەشئەل بولۇپ يانغان
ئەڭ ئاخىرى ئەزىمەتلىرى ياۋدىن قىساس ئالغان …
داستان قىلىپ ئېيتىدىغان جەڭنامىلىرى بار.
بۇ ئاجايىپ ئەل،
دېڭىزغا تۆت تەرىپى چىلىنىپ تۇرار
ئەمما ھىچ زامان ئادەمگە مەھكۈم بولۇپ باقمىغان
ئۈمىدسىزلىك ئىچىدە ياشاپمۇ باقمىغان!
قوشنىسىنىڭ بىر تال ئالمىسىنى ھەتتا –
سۇئال -سوراقسىز سېتىپمۇ باقمىغان!
