Aziz Isa Elkun

Aziz Isa Elkun

Aziz Isa Elkun

If I could pretend tonight

I was stargazing at the winter sky

I was standing alone on the shore

and my lonely shadow followed me

under the glowing moonlight.

Separation makes me homesick
this is human nature
when I seek a remedy for my sadness
the stars twinkle back half closing their eyes
I stand far away from them
but I know my fate lies with the moon
I see the foolishness of the borders we make
when I watch the freedom of the moon’s movement.

Then I see an amazing view
there is a place before my eyes
where everything in nature embraces
all melting into one,
hottest among them is the sun,
it boils, effervescent, and sinks into the dusk.

9th December 2017, London.

Aziz Isa Elkun
Tercüme Erol Özdemir Türkçe

3 Kasım 2017’de Aramızdan ayrılıp, bizi bu elemli dünyada bırakarak uçmağa varan, ruhu şad bulan sevgili babama:

Birden dindi parlaklığı bir yıldızın hayat ağacında
Melekler ayetlerle uğurladı cennete
Bu son yolculuğa çıkarken, tabutuna omuz veremeyen Oğlun Elkun
“Sevgili Babam” diye sesleniyor sana:

Ektiğin gümüş kavaklar bir yoksul gibi çırılçıplak
Bu Sonbaharda, sen gittiğinde döktüler yapraklarını
Tadına bakamadığın üzümler sen gidince olgunlaştı.

O çalışkan ellerinle besleyip büyüttüğün
Ağıllarından meleyerek seni çağıran kuzular, öksüzler
Sabahları Horozlar bile matemli bir sessizlikte gidişine
Yoksun, ocağımızın direği yoksun, sen gidince.
Read More