ئېلىخان تۆرە ساغۇنى كوچىسىدا
-
سەھىپە:Elkun sayahetname، Elkun yazmilliri، Media، Photo album، Uyghur dunyasi
باھا:0 دانە
18-09-2016
ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
ۋەتەندىن ئۇزاقتا ياشۋاتقان بۇ يىللاردا دۇنيانىڭ قەيىرىگە بارماي، قەيىرىدە ياشىماي يۈرگىم ئۆز كىملىكىمىزكە، ۋۇجۇدۇم ئۇيغۇرلىقىمىزغا مۇجەسسەملىشىپ يانغىن بولۇپ ياناتتى. كيىنكى يىللاردا بۇ يانغىن قەلبىمنىڭ قات – قېتىدىن گۈلخان بولۇپ كۆيۇشكە باشلىدىكى ئۆزۈمنى خۇددى ئۆزىنى ئوتقا تاشلاپ كۆيۇشكە ھازىر بولغان بىر پەرۋانىدەك ھەس قىلىشقا باشلىدىم.
«ئەل – يۇرت قەدرىنى مۇساپىر بولغاندىن سورا» دىگەندەك ئۇيغۇر سۆيگۇسى ماڭا ئوخشاش ئۇيغۇر تۇپرىقىدىن يىراقتا ياشاپ كېلىۋاتقان مۇتلەق قېرىنداشلىرىمىزنىڭ مەنىۋىي مەۋجۇتلۇقى ۋە بىباھا بايلىقىغا ئايلىنىپ كەتكەن ئىدى.
مانا شۇ ھەممىدىن كۈچتۇڭگۇر ئۇيغۇر سۆيگۇسىنىڭ كۈچى بىلەن ئۆتكەنكى ئەسىرىنىڭ ئالدىنقى يېرىمىدا ئىلىم سۆيەر ئۇيغۇر ياشلىرىنىڭ مەرىپەت بۇلقى، ئوتتۇرا ئاسىيانىڭ مەدەنىيەت ئوچىقى بولغان تاشكەنت شەھرىنىڭ كوچىللىرىدىن چامىمنىڭ يېتىشىچە تارىخىي ئىزلىرىمىزنى ئىزدەپ يۇرۇپتىمەن.
ئەنە شۇ ئىزگۇ ئىستەكلىرىمنىڭ بىرى سۈپتىدە 1944 – يىلى 12- نويابىر غۇلجىدا «ئۇچ ۋىلايەت» ھۆكۈمىتىنىڭ رەئىسى، مەرھۇم ئېلىخان تۆرە ساغۇنىنىڭ پەرزەنتىلىرىنى يوقلاپ كېلىشكە باردىم. مەقسىتىم رەھبىرىمىز 1946 – يىلى 7 – ئاينىڭ 13 – كۇنى غۇلجىدىكى سوۋېت جاسۇسلىرى تەرپىدىن يوشۇرۇن تۇتقۇن قىلىنىپ سوۋېت ئىتتىپاقىغا ئېلىپ كېتىلگەندىن كېيىن ھاياتىنىڭ ئاخىرقى ئۆمۈرىنىڭ 30 يىلىنى نەزەربەنتتە ئۆتكۈزگەن تاشكەنتتىكى سوۋېت ھۆكۈمىتى بەرگەن ئۆيىگە بېرىپ پەتىلەش، قەبرىسىنى يوقلاپ روھىغا دۇئالار قىلىش ئىدى……
